“Στο Βυζάντιο τους κλέφτες, τους δειλούς, τους μέθυσους, τους μοιχούς, τους προδότες και άλλους, είτε ήταν απλοί πολίτες είτε εξέχουσες προσωπικότητες, τους διαπόμπευαν. Η διαπόμπευση ήταν περιαγωγή του τιμωρουμένου συνήθως καθισμένου ανάποδα σε ένα γάιδαρο”.
Η διαπόμπευση είναι μια όψη της κεντρικής πολιτικής πρακτικής της Ρώμης : άρτον και θεάματα. Στοιχεία απαραίτητα στην μετατροπή του λαού σε όχλο, και κατόπιν στη διατήρηση του όχλου σε καταστολή.
Έχει χαρακτήρα ατομικό– δίνεται στον όχλο ένα άτομο απλός πολίτης η προσωπικότητα – και η κατάληξη της ήταν συχνά, αν όχι ο θάνατος, η εξορία.Η διαπόμπευση των επωνύμων γινόταν στα αμφιθέατρα, στα forum, στα fora δηλαδή, εξ ου και η έκφραση βγήκε στη φόρα.
Αποτελεί συνοπτική διαδικασία δίκης η ποινής – εκ του όχλου – η ακόμα καλυτέρα πρόκειται για νομιμοποίηση ποινής η κατηγορίας από τον όχλο με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς πραγματική δυνατότητα υπεράσπισης μιας που από τις συνθήκες της στερεί από τον κατηγορούμενο την δυνατότητα αντίλογου.
Μ’ ένα άλλο τρόπο, το ύψιστο στάδιο της διαπόμπευσης, όχι στο Βυζάντιο αλλά την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, είναι η προγραφή. Η προγραφή είναι η συλλογική δίωξη αντιπάλων, η “ενόχων” παντός είδους, οι οποίοι εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες σε μεγάλο αριθμό. Η απλή υπόδειξη τους ως ενόχων αρκεί για την καταδίκη τους.
Η κ. Γκερέκου αυτές τις μέρες διαπομπεύεται. Στη διαπόμπευση το forum είναι τα ΜΜΕ και είναι φυσικά λυπηρό οτι κοντά στους κονδυλοφόρους των καναλιών και των εφημερίδων τα blogs συμμετέχουν στην διαπόμπευση διανθίζοντας τα σχόλια τους με τις sexy φωτογραφίες της κ. Γκερέκου. Μην στενοχωρήσουμε τον αναγνώστη βάλαμε και μείς μια.
Να πούμε κάτι απλό : ευνομούμενο κράτος δεν είναι αυτό που διαπομπεύει σήμερα την κ. Γκερεκου, αλλά αυτό που δεν θα είχε επιτρέψει επί 17 χρόνια την ύπαρξη μιας τέτοιας υπόθεσης. Ευνομούμενο κράτος θα ήταν αυτό που δεν θα είχε κάνει την κ. Γκερεκου υπουργό, διότι είναι αδιανόητο να αγνοούν μια τέτοια περίπτωση οι υπουργοί οικονομικών που πέρασαν. Ευνομούμενο κράτος θα ήταν αυτό που δεν θα την είχε κάνει ούτε βουλευτή. Αλλά η διαπόμπευση που της γίνεται τώρα σχεδόν την απαλλάσσει από κάθε κατηγορία με την χυδαιότητα που της επιβάλλει.
Δεν θα υπήρχε καμία περίπτωση να πάρει αυτό το χαρακτήρα η διαπόμπευση ενός άνδρα πολιτικού. Άσχετα με το γεγονός οτι ποτέ δεν καταλάβαμε τι σχέση έχει με τον πολιτισμό η κ. Γκερεκου – δεν την βλέπουμε στην κατηγορία της Μερκούρη, του Θεοδωράκη η του Μικρούτσικου – η σιωπή των αμνών διανοουμένων, πολιτικών και γυναικών είναι χυδαία.
Πριν ακούσουμε την αγανάκτηση των τιμωρών και παρεξηγηθούμε, να δηλώσουμε κάτι: είναι προφανές οτι το ζεύγος Βοσκόπουλου-Γκερέκου πρέπει να πληρώσει και καλώς η κ. Γκερέκου παραιτήθηκε.
Αλλά επίσης πολύ κακώς ο κ. Παπανδρέου την όρισε και εκτός αυτού η διαπόμπευση της κ. Γκερέκου, εκτός από χυδαία, είναι ύποπτη και ανησυχητική στο έπακρον.
Το ευνομούμενο κράτος κάνει τη δουλειά του και τιμωρεί αν χρειάζεται χωρίς να διαπομπεύει. Όταν διαπομπεύει κατηγορίες – οι γιατροί στο κολωνάκι – είναι για να καλύψει τις πομπές του (κι αυτό από την διαπόμπευση βγαίνει).
Όταν δίνει στον όχλο αντίπαλους για γενική κατανάλωση (οι γιατροί, οι εφοριακοί, οι τέτοιοι, κ.λπ) τότε τον αποπροσανατολίζει από το δικό του χάλι και κρύβει τις ευθύνες του για το χάλι αυτό.
Και όταν αρχίζει να δίνει στον όχλο αναλώσιμους επώνυμους τότε απλά προετοιμάζεται να κάνει το χάλι του όχλου ακόμα χειρότερο και να του στερήσει ακόμα περισσότερα. Άρτον και θεάματα αλλά όταν ο άρτος λιγοστεύει το θέαμα πρέπει να αυξάνει. Τα νέα μέτρα δεν είναι μακριά…
Είναι προφανές οτι έχει επιλεγεί η πολιτική αυτή. Όσο τα πράγματα θα χειροτερεύουν τόσο το θέαμα εξεταστικών και διαπομπεύσεων παντός είδους θα αυξάνει. Αλλά ο όχλος καμία φορά με τέτοια ερεθίσματα γίνεται ανεξέλεγκτος. Ας το ξανασκεφτούν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, γιατί σ’ αυτό το παιχνίδι η σειρά τους θα έρθει.
Και τέλος συγχαρητήρια στους δημοσιογράφους μας για την υπεράνω παρατάξεων συμμετοχή τους στο έργο.
Η διαπόμπευση είναι μια όψη της κεντρικής πολιτικής πρακτικής της Ρώμης : άρτον και θεάματα. Στοιχεία απαραίτητα στην μετατροπή του λαού σε όχλο, και κατόπιν στη διατήρηση του όχλου σε καταστολή.
Έχει χαρακτήρα ατομικό– δίνεται στον όχλο ένα άτομο απλός πολίτης η προσωπικότητα – και η κατάληξη της ήταν συχνά, αν όχι ο θάνατος, η εξορία.Η διαπόμπευση των επωνύμων γινόταν στα αμφιθέατρα, στα forum, στα fora δηλαδή, εξ ου και η έκφραση βγήκε στη φόρα.
Αποτελεί συνοπτική διαδικασία δίκης η ποινής – εκ του όχλου – η ακόμα καλυτέρα πρόκειται για νομιμοποίηση ποινής η κατηγορίας από τον όχλο με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς πραγματική δυνατότητα υπεράσπισης μιας που από τις συνθήκες της στερεί από τον κατηγορούμενο την δυνατότητα αντίλογου.
Μ’ ένα άλλο τρόπο, το ύψιστο στάδιο της διαπόμπευσης, όχι στο Βυζάντιο αλλά την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, είναι η προγραφή. Η προγραφή είναι η συλλογική δίωξη αντιπάλων, η “ενόχων” παντός είδους, οι οποίοι εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες σε μεγάλο αριθμό. Η απλή υπόδειξη τους ως ενόχων αρκεί για την καταδίκη τους.
Η κ. Γκερέκου αυτές τις μέρες διαπομπεύεται. Στη διαπόμπευση το forum είναι τα ΜΜΕ και είναι φυσικά λυπηρό οτι κοντά στους κονδυλοφόρους των καναλιών και των εφημερίδων τα blogs συμμετέχουν στην διαπόμπευση διανθίζοντας τα σχόλια τους με τις sexy φωτογραφίες της κ. Γκερέκου. Μην στενοχωρήσουμε τον αναγνώστη βάλαμε και μείς μια.
Να πούμε κάτι απλό : ευνομούμενο κράτος δεν είναι αυτό που διαπομπεύει σήμερα την κ. Γκερεκου, αλλά αυτό που δεν θα είχε επιτρέψει επί 17 χρόνια την ύπαρξη μιας τέτοιας υπόθεσης. Ευνομούμενο κράτος θα ήταν αυτό που δεν θα είχε κάνει την κ. Γκερεκου υπουργό, διότι είναι αδιανόητο να αγνοούν μια τέτοια περίπτωση οι υπουργοί οικονομικών που πέρασαν. Ευνομούμενο κράτος θα ήταν αυτό που δεν θα την είχε κάνει ούτε βουλευτή. Αλλά η διαπόμπευση που της γίνεται τώρα σχεδόν την απαλλάσσει από κάθε κατηγορία με την χυδαιότητα που της επιβάλλει.
Δεν θα υπήρχε καμία περίπτωση να πάρει αυτό το χαρακτήρα η διαπόμπευση ενός άνδρα πολιτικού. Άσχετα με το γεγονός οτι ποτέ δεν καταλάβαμε τι σχέση έχει με τον πολιτισμό η κ. Γκερεκου – δεν την βλέπουμε στην κατηγορία της Μερκούρη, του Θεοδωράκη η του Μικρούτσικου – η σιωπή των αμνών διανοουμένων, πολιτικών και γυναικών είναι χυδαία.
Πριν ακούσουμε την αγανάκτηση των τιμωρών και παρεξηγηθούμε, να δηλώσουμε κάτι: είναι προφανές οτι το ζεύγος Βοσκόπουλου-Γκερέκου πρέπει να πληρώσει και καλώς η κ. Γκερέκου παραιτήθηκε.
Αλλά επίσης πολύ κακώς ο κ. Παπανδρέου την όρισε και εκτός αυτού η διαπόμπευση της κ. Γκερέκου, εκτός από χυδαία, είναι ύποπτη και ανησυχητική στο έπακρον.
Το ευνομούμενο κράτος κάνει τη δουλειά του και τιμωρεί αν χρειάζεται χωρίς να διαπομπεύει. Όταν διαπομπεύει κατηγορίες – οι γιατροί στο κολωνάκι – είναι για να καλύψει τις πομπές του (κι αυτό από την διαπόμπευση βγαίνει).
Όταν δίνει στον όχλο αντίπαλους για γενική κατανάλωση (οι γιατροί, οι εφοριακοί, οι τέτοιοι, κ.λπ) τότε τον αποπροσανατολίζει από το δικό του χάλι και κρύβει τις ευθύνες του για το χάλι αυτό.
Και όταν αρχίζει να δίνει στον όχλο αναλώσιμους επώνυμους τότε απλά προετοιμάζεται να κάνει το χάλι του όχλου ακόμα χειρότερο και να του στερήσει ακόμα περισσότερα. Άρτον και θεάματα αλλά όταν ο άρτος λιγοστεύει το θέαμα πρέπει να αυξάνει. Τα νέα μέτρα δεν είναι μακριά…
Είναι προφανές οτι έχει επιλεγεί η πολιτική αυτή. Όσο τα πράγματα θα χειροτερεύουν τόσο το θέαμα εξεταστικών και διαπομπεύσεων παντός είδους θα αυξάνει. Αλλά ο όχλος καμία φορά με τέτοια ερεθίσματα γίνεται ανεξέλεγκτος. Ας το ξανασκεφτούν πολιτικοί και δημοσιογράφοι, γιατί σ’ αυτό το παιχνίδι η σειρά τους θα έρθει.
Και τέλος συγχαρητήρια στους δημοσιογράφους μας για την υπεράνω παρατάξεων συμμετοχή τους στο έργο.
Δημοσιεύτηκε στο : http://to-sxolio.blogspot.com/2010/05/blog-post_18.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου