Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Ιορδανίας

Του Ζαν Κοέν 

Και ξαφνικά από το πουθενά 36 μέλη των σημαντικότερων φυλών των Βεδουίνων στην Ιορδανία, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του Χασεμιτικού θρόνου της χώρας, επιτέθηκαν ευθέως εναντίον της βασίλισσας Ράνιας κατηγορώντας την για διαφθορά, την ενασχόληση της σε πολιτικά θέματα, αλλά το κυριότερο ότι προωθεί τα παλαιστινιακά συμφέροντα των Ιορδανών υπηκόων.

Η Ιορδανία έχει πληθυσμό περίπου 7 εκατομμύριων εκ των οποίων εικάζετε ότι 6.3 εκατομμύρια είναι Παλαιστινιακής καταγωγής με Ιορδανικό διαβατήριο και υπηκοότητα, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός είναι φυλές Βεδουίνων όπως οι Μπάνη, Σαχρ, Αμπάντι, Σομπάκι και Μανασίρ.

Οι βεδουίνοι εκτός από στυλοβάτες του Χασεμιτικού θρόνου (μιας μοναρχίας που θεωρείται απευθείας απόγονος του Προφήτη Μωάμεθ)   είναι και συντηρητικοί στις απόψεις τους σε ότι αφορά κοινωνικά ζητήματα, οπότε η ενασχόληση μιας γυναίκας σε θέματα πολιτικά και κοινωνικά όπως η σαραντάχρονη Βασίλισσα Ράνια είναι μία καλή αφορμή για διαμαρτυρία, χωρίς φυσικά το γεγονός καθεαυτό να είναι ο λόγος που οι Βεδουίνοι διαμαρτύρονται. Είναι απλώς η αφορμή.

Τα  πραγματικά αιτία της επίθεσης εναντίον της Βασίλισσας Ράνιας είναι η παλαιστινιακής της καταγωγή, η προώθηση των παλαιστινιακών συμφερόντων στην Ιορδανία και ειδικότερα η διευκόλυνση απόκτησης Ιορδανικού διαβατηρίου στους Παλαιστίνιους, και ο αγώνας της για την ισότητα των γυναικών.

Σύμφωνα με τους αρχηγούς των φυλών η Ράνια, που είναι Παλαιστίνια, έδωσε κατά τη διάρκεια των ετών 2205-2010 78.000 Ιορδανικά διαβατήρια σε Παλαιστινίους ενώ παράλληλα προωθεί ένα νόμο που διευκολύνει τη απόκτηση Ιορδανικής υπηκοότητας από Παλαιστίνιους είτε ζουν στην Ιορδανία είτε στη Δυτική Όχθη. 

Όπως είναι φυσικό αυτό ενοχλεί τους Βεδουίνους οι οποίοι βλέπουν το δημογραφικό να γέρνει ακόμα περισσότερο εναντίον τους και μάλιστα όταν δεν υπάρχει ακόμα Παλαιστινιακό κράτος.

---

Ο βασικός φόβος τους είναι ότι αν συνεχιστεί αυτή η τακτική είναι πολύ πιθανόν το Ισραήλ να επανέλθει στο σχέδιο της δεκαετίας του 1970 «Η Ιορδανία είναι το Παλαιστινιακό κράτος».

Θα πρέπει να πούμε εδώ ότι οι σχέσεις Βεδουίνων και Παλαιστινίων ήταν ανέκαθεν τεταμένες και εχθρικές. Ας μη ξεχνάμε ότι το Σεπτέμβριο του 1970 και μέχρι το τέλος του Ιουλίου του 1971 όταν ο μακαρίτης Χουσεΐν έσφαξε και απέλασε τους παλαιστίνιους της PLO μαζί με τον μακαρίτη  Αραφάτ, οι βασικοί του μαχητές στον στρατό ήταν οι Βεδουίνοι.  Το κείμενο της διαμαρτυρίας ζητά από τον Βασιλιά Αμπντουλάχ II μεταξύ των άλλων «να επιστραφούν η γη και τα αγροκτήματα που δόθηκαν στην οικογένεια Γιασίν (την οικογένεια της Βασίλισσας) καθότι ανήκουν στο Ιορδανικό λαό.»

Επίσης οι αρχηγοί των φυλών ζητούν να περιορίσει ο Βασιλιάς το ρόλο της συζύγου του σε ότι αφορά την πολιτική, να σταματήσει να συναντιέται με επίσημες αντιπροσωπίες στο πλευρό του και να μη προβάλει τόσο την Παλαιστινιακή καταγωγή της.

Το κείμενο επίσης προειδοποιεί πώς αν ο Βασιλιάς δεν προβεί γρήγορα στις αναγκαίες αλλαγές στο κοινωνικό, οικονομικό τομέα  και δεν εκδημοκρατίσει τη χώρα θα έχει την ίδια τύχη με τους ηγέτες της Αιγύπτου και Τυνησίας.  

Όλα τα παραπάνω έγινα στις αρχές Φεβρουαρίου και φαίνετε πως ο Βασιλιάς καταλαβαίνοντας πως στην ουσία το πρόβλημα είναι οι Παλαιστίνιοι και η Ιορδανική τους υπηκοότητα άρχισε να ανακαλεί από δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους που ζουν στην Ιορδανία και  την Δυτική Όχθη την Ιορδανική τους υπηκοότητα, σε μια προσπάθεια να σώσει το θρόνο του και να ηρεμήσει τα πράγματα, παρά τις σφοδρές αντιδράσεις του Αντιπροέδρου της Βουλής Παλαιστίνιου Atef Tarawneh.

Το περίεργο στην όλη υπόθεση είναι πως μέσα σε αυτή την αναταραχή η Αραβική εφημερίδα Al-Quds Al-Arabi που εκδίδεται στο Λονδίνο απεκάλυψε πως  ο Mahmoud Abbas και οι δύο γιοί του, ο Mohamed Dahlan, ο πρώην πρωθυπουργός Ahmed Queri, και ο εκπρόσωπος τύπου του Abbas, Nabil Abu Rudaineh, ζήτησαν και πήραν Ιορδανική υπηκοότητα.

Σύμφωνα μάλιστα με την Αραβική εφημερίδα που επικαλείται πηγή της Φατάχ η είδηση δεν είναι και τίποτα σπουδαίο αφού οι περισσότεροι ηγέτες της Παλαιστινιακής Αρχής  έχουν ζητήσει και λάβει Ιορδανική υπηκοότητα τα τελευταία 15 χρόνια.

Όπως καταλαβαίνετε όλα τα παραπάνω μπορεί να έχουν συνέπειες στην Ισραηλινό-Παλαιστινιακή διαμάχη και τη πορεία προς την ειρήνη.

Καταρχάς και μόνο το γεγονός ότι οι ίδιοι οι ηγέτες των Παλαιστινίων έχουν άλλη υπηκοότητα, (την οποία μάλιστα ζήτησαν δεν τους προτάθηκε) δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στο όλο θέμα που λέγεται Παλαιστινιακό ζήτημα.

Από την άλλη αν οι Παλαιστίνιοι δεχθούν να κάνουν μία ομοσπονδία με την Ιορδανία, πράγμα που το Ισραήλ θα δεχόταν με μεγάλη χαρά, το ερώτημα είναι πότε θα ξαναξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος στην Ιορδανία.

Πάντως άσχετα με όλα αυτά αυτό που με ανησυχεί περισσότερο από όλα είναι ότι ακόμα καιν ιδρυθεί ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος πολύ φοβάμαι πως 5 χρόνια μετά θα ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ της Παλαιστίνης και της Ιορδανίας.

Ο λόγος το νεοσύστατο κράτος δεν θα είναι βιώσιμο και θα χρειαστεί ζωτικό χώρο. Από το Ισραήλ δεν θα μπορέσει να το βρει οπότε η μόνη λύση θα είναι η Ιορδανία, όπως είχα γράψει και στην Καθημερινή τον Φεβρουάριο του 1991.

Μακάρι να βγω ψεύτης. 

Πηγή : Προσωπική σελίδα του Ζαν Κοέν