Γράφει
ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Ενώ
στις ημέρες μας τα αυτοκίνητα πολυτελείας, λόγω οικονομικής κρίσης,
ξεπουλιούνται σε τιμές που εντυπωσιάζουν, το 1937 κατάσχονταν από το κράτος
προκειμένου οι ιδιοκτήτες τους να πληρώσουν τον ιδιαίτερο φόρο! Επί δικτατορίας
Ιωάννη Μεταξά τα πολυτελή αυτοκίνητα της εποχής υπάχθηκαν σε ειδική αυστηρότατη
και υψηλή φορολογία. Ελλείψει όμως της απαραίτητης υποδομής η κρατική μηχανή
δεν γνώριζε τον ακριβή αριθμό και τους ιδιοκτήτες τους. Έτσι, όταν αποφασίσθηκε
η καταβολή ξεχωριστού φόρου στα πολυτελή αυτοκίνητα κλήθηκαν οι ιδιοκτήτες τους
να προσέλθουν αυτοβούλως προκειμένου να τα δηλώσουν και να πληρώσουν αναλόγως.
Πέρασε όμως ένα εξάμηνο και οι ιδιοκτήτες δεν φαίνονταν πρόθυμοι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Υπουργείου Οικονομικών, παρά τις αυστηρές προειδοποιήσεις. «Ελάχιστα αυτοκίνητα εδηλώθησαν, οι δε κάτοχοι των περισσοτέρων ηδιαφόρησαν τελείως προς τας φορολογικάς των υποχρεώσεις καίτοι κατά τεκμήριον πρόκειται περί ευπόρων πολιτών», ανέφερε η ανακοίνωση του Υπουργείου, η οποία έτασσε τελική προθεσμία το πρώτο 15νθήμερο του Σεπτεμβρίου 1937, «εξαντλούν πάσαν εν προκειμένω επιείκειαν».
Ακολούθησε Υπουργική Απόφαση, η οποία βρίσκοντας έρεισμα σε παλαιότερο νόμο, έδινε εντολή για άμεση κατάσχεση των αυτοκινήτων των «δυστροπούντων φορολογουμένων».
Έτσι μια ωραία πρωία του Σεπτεμβρίου 1937 ξεχύθηκαν στους δρόμους άνδρες της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής αναζητώντας αυτοκίνητα πολυτελείας. Όπου τα εντόπιζαν τα σταματούσαν και ζητούσαν το αποδεικτικό καταβολής της φορολογίας. Εάν διαπίστωναν τα όργανα του νόμου πως δεν υπήρχε, κατέβαζαν τον οδηγό έπαιρναν το αυτοκίνητο και το στάθμευαν έξω από τα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας, τα οποία τότε ήταν στην οδό Στουρνάρα. Εκεί, αφού συντασσόταν πρακτικό κατάσχεσης, φυλάσσονταν αυστηρά, μέχρις ότου οι ιδιοκτήτες προσκομίσουν το έντυπο του Υπουργείου Οικονομικών που πιστοποιούσε ότι είχαν καταβάλει την οφειλή τους.
Πέρασε όμως ένα εξάμηνο και οι ιδιοκτήτες δεν φαίνονταν πρόθυμοι να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Υπουργείου Οικονομικών, παρά τις αυστηρές προειδοποιήσεις. «Ελάχιστα αυτοκίνητα εδηλώθησαν, οι δε κάτοχοι των περισσοτέρων ηδιαφόρησαν τελείως προς τας φορολογικάς των υποχρεώσεις καίτοι κατά τεκμήριον πρόκειται περί ευπόρων πολιτών», ανέφερε η ανακοίνωση του Υπουργείου, η οποία έτασσε τελική προθεσμία το πρώτο 15νθήμερο του Σεπτεμβρίου 1937, «εξαντλούν πάσαν εν προκειμένω επιείκειαν».
Ακολούθησε Υπουργική Απόφαση, η οποία βρίσκοντας έρεισμα σε παλαιότερο νόμο, έδινε εντολή για άμεση κατάσχεση των αυτοκινήτων των «δυστροπούντων φορολογουμένων».
Έτσι μια ωραία πρωία του Σεπτεμβρίου 1937 ξεχύθηκαν στους δρόμους άνδρες της Αστυνομίας και της Χωροφυλακής αναζητώντας αυτοκίνητα πολυτελείας. Όπου τα εντόπιζαν τα σταματούσαν και ζητούσαν το αποδεικτικό καταβολής της φορολογίας. Εάν διαπίστωναν τα όργανα του νόμου πως δεν υπήρχε, κατέβαζαν τον οδηγό έπαιρναν το αυτοκίνητο και το στάθμευαν έξω από τα γραφεία της Γενικής Ασφάλειας, τα οποία τότε ήταν στην οδό Στουρνάρα. Εκεί, αφού συντασσόταν πρακτικό κατάσχεσης, φυλάσσονταν αυστηρά, μέχρις ότου οι ιδιοκτήτες προσκομίσουν το έντυπο του Υπουργείου Οικονομικών που πιστοποιούσε ότι είχαν καταβάλει την οφειλή τους.
Ηλεκτρονική
εφημερίδα του μουσείου της πόλεως των Αθηνών, Βούρου Ευταξία http://mikros-romios.gr/3378/aytokinhta/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου