Του Michael Rubin*
Στις 13 Απριλίου η Roxana Saberi, μια 31χρονη Ιρανοαμερικανή δημοσιογράφος, κάθισε στο εδώλιο ενός ιρανικού επαναστατικού δικαστηρίου, προκειμένου να αντιμετωπίσει κατηγορίες για κατασκοπεία σε βάρος της χώρας και υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών. Στις 18 Απριλίου το δικαστήριο βρήκε τη Saberi ένοχη για όλες τις κατηγορίες και την καταδίκασε σε κάθειρξη οκτώ ετών.
Η υπόθεση μοιάζει με εκείνη της Farzad Bazoft της δημοσιογράφου που εκτελέστηκε από τον «φιλοδυτικό» Σαντάμ Χουσεΐν το 1990. Είναι χρήσιμο να συγκρίνουμε τις δύο περιπτώσεις, και να αναρωτηθούμε κατά πόσο η Δύση μπορεί να σήμερα να αποφύγει στην περίπτωση του Ιράν τα ίδια λάθη που έκανε με τον Σαντάμ Χουσεΐν σχεδόν δύο δεκαετίες πριν.
Οι κατηγορίες εναντίον της Saberi είναι κατασκευασμένες. Απλά ήταν ο εύκολος στόχος. Ήταν ο εύκολος στόχος και συνελήφθη γιατί πρόβαλε μια διπλωματική δήλωση. Από το 2003, η Saberi εργάστηκε σαν ανεξάρτητη δημοσιογράφος, και δημοσίευσε πολλά θέματα στις εκπομπές του BBC, του Fox, και του NPR.
Οι περισσότεροι από τους δυτικούς δημοσιογράφους που εργάζονται στην Ισλαμική Δημοκρατία αυτολογοκρίνονται για να μπορέσουν να μείνουν στη χώρα και να κάνουν τη δουλειά τους.
Η υπόθεση μοιάζει με εκείνη της Farzad Bazoft της δημοσιογράφου που εκτελέστηκε από τον «φιλοδυτικό» Σαντάμ Χουσεΐν το 1990. Είναι χρήσιμο να συγκρίνουμε τις δύο περιπτώσεις, και να αναρωτηθούμε κατά πόσο η Δύση μπορεί να σήμερα να αποφύγει στην περίπτωση του Ιράν τα ίδια λάθη που έκανε με τον Σαντάμ Χουσεΐν σχεδόν δύο δεκαετίες πριν.
Οι κατηγορίες εναντίον της Saberi είναι κατασκευασμένες. Απλά ήταν ο εύκολος στόχος. Ήταν ο εύκολος στόχος και συνελήφθη γιατί πρόβαλε μια διπλωματική δήλωση. Από το 2003, η Saberi εργάστηκε σαν ανεξάρτητη δημοσιογράφος, και δημοσίευσε πολλά θέματα στις εκπομπές του BBC, του Fox, και του NPR.
Οι περισσότεροι από τους δυτικούς δημοσιογράφους που εργάζονται στην Ισλαμική Δημοκρατία αυτολογοκρίνονται για να μπορέσουν να μείνουν στη χώρα και να κάνουν τη δουλειά τους.
Τα Υπουργεία Πληροφοριών, Εξωτερικών και Πολιτισμού και τού Ισλαμικού Προσανατολισμού έχουν συντάξει «μαύρες λίστες» ξένων υπηκόων και παρακολουθούν τους δημοσιογράφους που δημοσιεύουν θέματα το περιεχόμενο των οποίων δεν αρέσει στις ιρανικές αρχές. Η θεώρηση της βίζας είναι ένα σπάνιο αγαθό στο Ιράν ακόμη και για όσους δεν είναι δημοσιογράφοι και δεν είναι λίγες οι φορές που οι άδειες παραμονής ξένων δημοσιογράφων δεν ανανεώνονται ή ανακαλούνται.
Η Saberi, ξέφευγε από τις δυσκολίες αυτές χρησιμοποιώντας στα ταξίδια της ιρανικό διαβατήριο. Όμως ούτε αυτό ήταν ακίνδυνο.
«Η γυναίκα αυτή μπήκε στη χώρα σαν πολίτης του Ιράν. Διαθέτει ιρανικό διαβατήριο. Ακόμη και αν έχει και άλλη ιθαγένεια, αυτό δεν θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουμε την περίπτωση της» είπε ο εισαγγελέας, Χασάν Haddad.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν διαμαρτυρηθεί για τη σύλληψη, αλλά έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι οι Ιρανοί δεν θα λάβουν σοβαρά υπόψη τους τις αντιδράσεις αυτές.
Στην πραγματικότητα η τύχη της Saberi είναι στον αέρα. Ο Ρόμπερτ Μακέη, ένας blogger που εργάζεται για την εφημερίδα New York Times, διατύπωσε την εικασία ότι οι ιρανικές αρχές μεταχειρίζονται την ομηρία της Saberi σαν διαπραγματευτικό χαρτί για να πετύχουν την απελευθέρωση των πέντε Ιρανών που θεωρούνται μέλη της Δύναμης Qods και που συνελήφθησαν τον Ιανουάριο του 2007, από τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ.
Η Saberi, ξέφευγε από τις δυσκολίες αυτές χρησιμοποιώντας στα ταξίδια της ιρανικό διαβατήριο. Όμως ούτε αυτό ήταν ακίνδυνο.
«Η γυναίκα αυτή μπήκε στη χώρα σαν πολίτης του Ιράν. Διαθέτει ιρανικό διαβατήριο. Ακόμη και αν έχει και άλλη ιθαγένεια, αυτό δεν θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουμε την περίπτωση της» είπε ο εισαγγελέας, Χασάν Haddad.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν διαμαρτυρηθεί για τη σύλληψη, αλλά έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι οι Ιρανοί δεν θα λάβουν σοβαρά υπόψη τους τις αντιδράσεις αυτές.
Στην πραγματικότητα η τύχη της Saberi είναι στον αέρα. Ο Ρόμπερτ Μακέη, ένας blogger που εργάζεται για την εφημερίδα New York Times, διατύπωσε την εικασία ότι οι ιρανικές αρχές μεταχειρίζονται την ομηρία της Saberi σαν διαπραγματευτικό χαρτί για να πετύχουν την απελευθέρωση των πέντε Ιρανών που θεωρούνται μέλη της Δύναμης Qods και που συνελήφθησαν τον Ιανουάριο του 2007, από τις αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ.
Αυτό είναι εύλογο. Αλλά για τον Obama, τέτοιου είδους διαπραγματεύσεις είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι για να το παίξει.
Πρώτον, δεν είναι φρόνιμο να εξομοιώσει μία αθώα αμερικανίδα δημοσιογράφο με ιρανούς στρατιωτικούς ειδικούς στον ανορθόδοξο πόλεμο που είχαν σκοπό να σκοτώσουν Αμερικανούς στρατιώτες και ιρακινούς πολίτες.
Μεταξύ του 1984 και του 1992, τρομοκράτες - οι περισσότεροι από τους οποίους συνδέονταν με τη Χεζμπολάχ – είχαν απαγάγει 24 Αμερικανούς. Σκότωσαν αρκετούς με πιο γνωστούς, τον πρώην σταθμάρχη της CIA William Francis Buckley και τον συνταγματάρχη William R. Higgins ο οποίος είχε απαχθεί ξαφνικά ενώ συμμετείχε σε μια ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ στο Λίβανο. Και όταν ο Ρέιγκαν προσπάθησε να ανταλλάξει τους υπολοίπους με όπλα η ανακωχή κράτησε μόνο μέχρι να τους τα στείλει. Τότε οι τρομοκράτες απήγαγαν τρεις ακόμη Αμερικανούς.
Υπάρχει και ένα πιο επικίνδυνο σενάριο. Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1980, η εξωτερική πολιτική των «ρεαλιστών» διπλωματών των Ρίγκαν και Μπούς καθώς και μια σειρά από βουλευτές και γερουσιαστές, ζητούσαν συνεργασία με τον Σαντάμ Χουσεΐν, επειδή τον θεωρούσαν μετριοπαθή και ένα προπύργιο κατά του ισλαμισμού.
Πρώτον, δεν είναι φρόνιμο να εξομοιώσει μία αθώα αμερικανίδα δημοσιογράφο με ιρανούς στρατιωτικούς ειδικούς στον ανορθόδοξο πόλεμο που είχαν σκοπό να σκοτώσουν Αμερικανούς στρατιώτες και ιρακινούς πολίτες.
Μεταξύ του 1984 και του 1992, τρομοκράτες - οι περισσότεροι από τους οποίους συνδέονταν με τη Χεζμπολάχ – είχαν απαγάγει 24 Αμερικανούς. Σκότωσαν αρκετούς με πιο γνωστούς, τον πρώην σταθμάρχη της CIA William Francis Buckley και τον συνταγματάρχη William R. Higgins ο οποίος είχε απαχθεί ξαφνικά ενώ συμμετείχε σε μια ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ στο Λίβανο. Και όταν ο Ρέιγκαν προσπάθησε να ανταλλάξει τους υπολοίπους με όπλα η ανακωχή κράτησε μόνο μέχρι να τους τα στείλει. Τότε οι τρομοκράτες απήγαγαν τρεις ακόμη Αμερικανούς.
Υπάρχει και ένα πιο επικίνδυνο σενάριο. Καθ 'όλη τη δεκαετία του 1980, η εξωτερική πολιτική των «ρεαλιστών» διπλωματών των Ρίγκαν και Μπούς καθώς και μια σειρά από βουλευτές και γερουσιαστές, ζητούσαν συνεργασία με τον Σαντάμ Χουσεΐν, επειδή τον θεωρούσαν μετριοπαθή και ένα προπύργιο κατά του ισλαμισμού.
Η άποψη ότι ο Σαντάμ είναι επικίνδυνος θα αναπτυχθεί στη Δύση μετά το 1990, και δύο χρόνια αργότερα από τη στιγμή που ο ιρακινός ηγέτης είχε παραλάβει τα χημικά με τα οποία βομβάρδισε την Halabja και άλλες ιρακινές κουρδικές πόλεις και χωριά.
Η Δύση πείστηκε όταν το ιρακινό καθεστώς εκτέλεσε τον Farzad Bazoft και τότε η US News & World Report δημοσιευσε ένα πορτρέτο του Χουσεΐν με τη λεζάντα «ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος στον κόσμο».
Οι ομοιότητες μεταξύ του Bazoft και της Saberi είναι δυσάρεστες. Ο Bazoft ήταν επίσης ήταν 31 ετών. Αν και ήταν Βρετανός πολίτης, επειδή γεννήθηκε στη Βρετανία, ήταν εντούτοις ιρανικής καταγωγής. Και οι δυο ήσαν φιλόδοξοι και τολμηροί.
Ο Bazoft, εργαζόταν για τον «παρατηρητή», τη Κυριακάτικης έκδοσης της Guardian.
Η Ιρακινή ασφάλεια συνέλαβε την Bazoft το Σεπτέμβριο του 1989, με την κατηγορία ότι συμετείχε σε σαμποτάζ κατά ιρακινών στρατιωτικών εγκαταστάσεων νότια της Βαγδάτης.
Η Δύση πείστηκε όταν το ιρακινό καθεστώς εκτέλεσε τον Farzad Bazoft και τότε η US News & World Report δημοσιευσε ένα πορτρέτο του Χουσεΐν με τη λεζάντα «ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος στον κόσμο».
Οι ομοιότητες μεταξύ του Bazoft και της Saberi είναι δυσάρεστες. Ο Bazoft ήταν επίσης ήταν 31 ετών. Αν και ήταν Βρετανός πολίτης, επειδή γεννήθηκε στη Βρετανία, ήταν εντούτοις ιρανικής καταγωγής. Και οι δυο ήσαν φιλόδοξοι και τολμηροί.
Ο Bazoft, εργαζόταν για τον «παρατηρητή», τη Κυριακάτικης έκδοσης της Guardian.
Η Ιρακινή ασφάλεια συνέλαβε την Bazoft το Σεπτέμβριο του 1989, με την κατηγορία ότι συμετείχε σε σαμποτάζ κατά ιρακινών στρατιωτικών εγκαταστάσεων νότια της Βαγδάτης.
Όπως και στην περίπτωση της Saberi, η δίκη του Bazoft έγινε στις 10 Μαρτίου 1990, χωρίς να επιτραπεί η είσοδος σε ξένους παρατηρητές. Στις 15 Μαρτίου ο Bazoft, απαγχονίστηκε.Τότε οι αρχές του Ιράκ χρησιμοποιώντας γλώσσα ανάλογη με αυτή που χρησιμοποιούν σήμερα οι Ιρανοί αξιωματούχοι, είπαν –μέσω του Ιαρακινού πρέσβη στο Παρίσι- ότι δεν δέχονται συμβιβασμούς γιατί οι δυτικοί πολίτες χρησιμοποιούνταν για να εκβιάσουν τη Βαγδάτη και είχαν «χάσει την εκτίμηση του Σαντάμ Χουσεΐν». Στις 26 Μαρτίου 1990, ο Αραβικός Σύνδεσμος εξέφρασε «την πλήρη αλληλεγγύη του προς το Ιράκ στον αγώνα του για την υπεράσπιση της κυριαρχίας και της εθνικής ασφάλειας».
Ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανακάλεσε τον Αμερικανό πρέσβη για διαβουλεύσεις, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Douglas Hurd αρνήθηκε να απελάσει τον ιρακινό πρέσβη σπίτι ή διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις. Όταν το 2003, τα συμμαχικά στρατεύματα κατέλαβαν το Ιράκ, διερευνήθηκε η υπόθεση Bazoft . Εντοπίστηκε ο ανακριτής που αναγνώρισε ότι δεν ήταν κατάσκοπος και εκτελέστηκε μετά από απαίτηση του Σαντάμ Χουσείν.Μπορεί σήμερα η Saberi να μην αντιμετωπίζει την αγχόνη, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο κρατούμενοι να πεθαίνουν στις ιρανικές φυλακές κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Just Ρωτήστε απλά την οικογένεια της φωτογράφου Zahra Kazemi, που βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, μετά την σύλληψή της το 2003.
Ακριβώς όπως ο Αραβικός Σύνδεσμος συσπειρώθηκε γύρω από το Ιράκ και κατά της Δύσης μετά την εκτέλεση του Bazoft, και την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ τέσσερις μήνες αργότερα, έτσι και σήμερα, ο Οργανισμός της Ισλαμικής Διάσκεψης τάσσεται στο πλευρό του Ιράν.
Ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανακάλεσε τον Αμερικανό πρέσβη για διαβουλεύσεις, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Douglas Hurd αρνήθηκε να απελάσει τον ιρακινό πρέσβη σπίτι ή διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις. Όταν το 2003, τα συμμαχικά στρατεύματα κατέλαβαν το Ιράκ, διερευνήθηκε η υπόθεση Bazoft . Εντοπίστηκε ο ανακριτής που αναγνώρισε ότι δεν ήταν κατάσκοπος και εκτελέστηκε μετά από απαίτηση του Σαντάμ Χουσείν.Μπορεί σήμερα η Saberi να μην αντιμετωπίζει την αγχόνη, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο κρατούμενοι να πεθαίνουν στις ιρανικές φυλακές κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Just Ρωτήστε απλά την οικογένεια της φωτογράφου Zahra Kazemi, που βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, μετά την σύλληψή της το 2003.
Ακριβώς όπως ο Αραβικός Σύνδεσμος συσπειρώθηκε γύρω από το Ιράκ και κατά της Δύσης μετά την εκτέλεση του Bazoft, και την εισβολή του Ιράκ στο Κουβέιτ τέσσερις μήνες αργότερα, έτσι και σήμερα, ο Οργανισμός της Ισλαμικής Διάσκεψης τάσσεται στο πλευρό του Ιράν.
Οι διεθνείς οργανισμοί είναι άστατοι, και σπάνια τηρούν τις βασικές αρχές τους.
Δεν είναι δυνατόν μια βλαβερή ρητορική να επιτρέψει στα κράτη του περιθωρίου να επιβάλουν τις απόψεις τους.
Το 1990, χρειάστηκε να πεθάνει μια νεαρή δημοσιογράφος μόλις 31 χρονών για να ξυπνήσει η Δύση.
Δεν είναι δυνατόν μια βλαβερή ρητορική να επιτρέψει στα κράτη του περιθωρίου να επιβάλουν τις απόψεις τους.
Το 1990, χρειάστηκε να πεθάνει μια νεαρή δημοσιογράφος μόλις 31 χρονών για να ξυπνήσει η Δύση.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί να γίνουν οι ίδιες θυσίες και σήμερα.
* Ο Michael Rubin, είναι εκδότης της τριμηνιαίας επιθεώρησης «Μέση Ανατολή», υπότροφος στο American Enterprise Institute και λέκτορας της Ανώτατης Σχολής του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
* Ο Michael Rubin, είναι εκδότης της τριμηνιαίας επιθεώρησης «Μέση Ανατολή», υπότροφος στο American Enterprise Institute και λέκτορας της Ανώτατης Σχολής του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
Το κείμενο στα αγγλικά είναι στη διεύθυνση http://www.meforum.org/2125/a-target-of-convenience
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου