Έρχεται το (πετρο)δολάριο, έρχεται και η νέα θύελλα!

«Ξεκλείδωμα» διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων επιδιώκει τώρα η κυβέρνηση – Τι κρύβει η συμφωνία με το Κατάρ, φήμες για αναθέρμανση του «φλερτ» με την Εθνική – Βαραίνει το κλίμα στις αγορές, καθώς σφίγγει ο κλοιός για Ιρλανδία-Πορτογαλία – «Σχέδιο Β» από ΔΝΤ και Γερμανία: αναδιάρθρωση χρέους με ευνοϊκούς όρους δανεισμού από το μηχανισμό στήριξης των 750 δις. ευρώ

Σε μια κούρσα ταχύτητας για την προσέλκυση (πετρο)δολαρίων έχει αποδυθεί η κυβέρνηση, με πρώτους δρομείς τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου και τον Χ. Παμπούκη, που ενεργοποιεί
όλες τις παλαιές του σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, για να κλείσει το συντομότερο μεγάλα deal, που θα υπαχθούν στη διαδικασία του fast track. Στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται ότι οι άμεσες επενδύσεις ξένων κεφαλαίων μπορούν να ανοίξουν τις πρώτες «τρύπες» στο διεθνή κλοιό αποκλεισμού από τις αγορές κεφαλαίων και σπεύδουν να κινηθούν έγκαιρα, καθώς στην Ευρωζώνη η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έρχονται όλο και πιο κοντά στο επίκεντρο μιας νέας θύελλας στις αγορές.
Το μνημόνιο με το Κατάρ, για επενδύσεις που μπορεί να φθάσουν τα 5 δις. ευρώ, στον τομέα της ενέργειας (Αστακός), του real estate και του τουρισμού (αξιοποίηση παλαιού αεροδρομίου Ελληνικού) αποτελεί τον επόμενο σταθμό μιας κούρσας προσέλκυσης επενδύσεων που είχε αρχίσει εδώ και πολλούς μήνες, από ένα ταξίδι-αστραπή του κ. Παμπούκη, της Λ. Κατσέλη και του Ν. Παπανδρέου. Αργότερα βρέθηκε στο Κατάρ και ο διοικητής της Εθνικής, κ. Απ. Ταμβακάκης, σε μια διαπραγμάτευση που προς το παρόν δεν έχει αποδώσει καρπούς, για απόκτηση συμμετοχή (μέχρι 10%) από το Sovereign Wealth Fund του Κατάρ στο μετοχικό κεφάλαιο της Εθνικής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το «φλερτ» των Αράβων, που διατηρούν ήδη συμμετοχή στην Alpha Bank, με την Εθνική δεν αποκλείεται να αναθερμανθεί το προσεχές διάστημα, καθώς μάλιστα θα βρίσκεται σε εξέλιξη και η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, που δίνει τη δυνατότητα στον επενδυτικό βραχίονα του Κατάρ να αποκτήσει μια πρώτη συμμετοχή στην ΕΤΕ, με τίμημα που θα βρίσκεται πολύ κοντά στους αρχικούς του στόχους.
Το Μνημόνιο Οικονομικής Συνεργασίας που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη, ανάμεσα στον υπουργό Επικρατείας και Επενδύσεων, κ. Χάρη Παμπούκη και τον εκτελεστικό διευθυντή της κρατικής επενδυτικής εταιρείας του Κατάρ, κ. Αχμάντ αλ Σαγέντ προβλέπει την ίδρυση Κοινής επιτροπής Ελλάδας- Κατάρ, η οποία θα συναντάται κάθε τρίμηνο εναλλάξ σε Αθήνα και Ντόχα και η οποία θα εξετάζει από κοντά πώς μπορούν να υλοποιηθούν οι επενδύσεις στη χώρα μας. Σημειώνεται, ότι το Κατάρ έχει δεσμευθεί ήδη για τη μεγαλύτερη ενεργειακή επένδυση στην Ελλάδα στον Αστακό, καθώς βλέπει ευκαιρίες για άμεσες επενδύσεις αυτή την περίοδο, που οι αξίες στην Ελλάδα υποτιμώνται δραματικά λόγω κρίσης, ενώ η κυβέρνηση φαίνεται για πρώτη φορά αποφασισμένη να υπερπηδήσει όσα γραφειοκρατικά εμπόδια συνήθως «βραχυκυκλώνουν» τις μεγάλες ξένες επενδύσεις.
Η στροφή της κυβέρνησης στην προσέλκυση άμεσων επενδύσεων από χώρες εκτός Ευρωζώνης επιβεβαιώνεται όχι μόνο από τη συμφωνία με το Κατάρ, αλλά και από τις διαπραγματεύσεις με την αμερικανική AES Solar, για τη δημιουργία σε συνεργασία με την ΔΕΗ του μεγαλύτερου φωτοβολταϊκού πάρκου στον κόσμο, στις απέραντες εκτάσεις των παλαιών λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ στην Κοζάνη. Παράλληλα, η AES Solar, που ήδη έχει ανοίξει και γραφεία στην Αθήνα, ενδιαφέρεται για τη δημιουργία μεγάλης μονάδας παραγωγής φωτοβολταϊκών πάνελ. Αν οι διαπραγματεύσεις δεν καταλήξουν σε συμφωνία, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό και να προωθήσει τις επενδύσεις αυτές με ξένους εταίρους, με τη διαδικασία του fast track.
Επενδυτές της ζώνης του δολαρίου (και του πετροδολαρίου…) δεν είναι τυχαίο ότι ενδιαφέρονται αυτή την περίοδο για επενδύσεις στην ελληνική… καμένη γη, παρότι αποκλείουν προς το παρόν μεγάλα ανοίγματα στην ελληνική αγορά ομολόγων, που εξακολουθεί να θεωρείται επισφαλής. Στις άμεσες επενδύσεις, εξηγούν τραπεζικά στελέχη, το θέμα του κινδύνου μιας νέας οικονομικής κρίσης θεωρείται λιγότερο σημαντικό, καθώς οι επενδυτές αγοράζουν πραγματικές αξίες σε χαμηλές τιμές και έχουν επενδυτικό ορίζοντα μεγάλου βάθους, που τους επιτρέπει να μην επηρεάζονται από πιθανές αναταράξεις στο κοντινό μέλλον.
Όμως, αν η κυβέρνηση καταφέρει να προσελκύσει άμεσες επενδύσεις, βέβαιο είναι ότι αυτό θα έχει θετική επίδραση στην προσπάθεια επανόδου στην αγορά ομολόγων, καθώς με τις νέες επενδύσεις θα περιορισθούν οι κίνδυνοι παρατεταμένης ύφεσης, που δημιουργούν αμφιβολίες για τη μακροπρόθεσμη εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά γιατί κάθε δέσμευση νέων διεθνών κεφαλαίων επί ελληνικού εδάφους συμβάλλει στο «χτίσιμο» διεθνούς εμπιστοσύνης στην Ελλάδα.


«Οχύρωση» ενόψει κραδασμών


Η… fast track κίνηση προς την προσέλκυση νέων επενδύσεων από το εξωτερικό έρχεται ως προσπάθεια «οχύρωσης» της χώρας, την ώρα που η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βλέπουν τις αποδόσεις των ομολόγων τους σε ιστορικά υψηλά ποσοστά, αφού η επιβεβαίωση της ύφεσης στην Ιρλανδία έδωσε το σήμα για νέες επιθέσεις των κερδοσκοπικών κεφαλαίων στις ασθενείς χώρες της Ευρωζώνης.
Σύμφωνα με υπολογισμούς αναλυτή της Societe Generale, η Ιρλανδία θα είναι καταδικασμένη σε «αργό οικονομικό θάνατο», αν δεν προσφύγει άμεσα στο μηχανισμό στήριξης των 750 δις. ευρώ: η χώρα έχει αρκετά μετρητά στα ταμεία της για να αποφύγει την άμεση χρεοκοπία, αλλά δεν θα αργήσει να αποκλεισθεί από τις αγορές, όπως ακριβώς συνέβη και με την Ελλάδα. Ο ίδιος υπολογίζει, ότι η Ιρλανδία θα πρέπει να κλείσει άμεσα μια συμφωνία για δανεισμό 80 δις. ευρώ, ενώ εκτιμά ότι και η Πορτογαλία θα πρέπει να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, με ένα ποσό δανείων 70 δις. ευρώ.
Ακόμη και αν οι δύο χώρες ακολουθήσουν την Ελλάδα στην ίδια πορεία προς το διεθνή μηχανισμό, όμως, το πρόβλημα που καλούνται να διαχειρισθούν άμεσα οι δύο μεγάλοι πιστωτές των ασθενών χωρών της Ευρωζώνης, δηλαδή το ΔΝΤ και η Γερμανία, είναι ότι «δεν βγαίνει» η εξίσωση στην οποία στηρίχθηκε αρχικά η λειτουργία του μηχανισμού διάσωσης, ενώ το διεθνές περιβάλλον δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια.
Από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει πέσει στο τραπέζι των συζητήσεων με τη γερμανική ηγεσία η ιδέα της μεταφοράς του μοντέλου των λεγόμενων «ομολόγων Μπρέιντι», που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στα τέλη της δεκαετίας του ’80 για να απελευθερώσουν τις χρεοκοπημένες χώρες της Λ. Αμερικής από την υπερχρέωση, με εγγυήσεις του αμερικανικού Δημοσίου. Ουσιαστικά, δηλαδή, το ζητούμενο είναι να αλλάξουν οι όροι χρηματοδότησης από το διεθνή μηχανισμό στήριξης, να δοθούν δάνεια χαμηλού επιτοκίου με διάρκεια τουλάχιστον 20 χρόνων, ώστε οι χώρες που θα προσφεύγουν στο μηχανισμό να γνωρίζουν ότι με την έξοδό τους από αυτόν θα έχουν να αντιμετωπίσουν χαμηλότερους λογαριασμούς εξυπηρέτησης του χρέους τους, άρα θα είναι και πιο εύκολη η επάνοδός τους στις αγορές.


Πηγή: Σοφοκλέους 10